اسیر

یک زن در تمام طول زندگی اسیر هورمون هاست. درست از زمانی که نشانه های کوچکی از بلوغ ظاهر می شوند به انسان دیگری تبدیل می شود. انسانی به نام زن که در مراحل متعدد زندگی متاثر از هورمون ها زندگی می کند و این است آغاز دردسر. این هورمون ها به صورت ماهانه آنچنان بلایی بر سر زن می آورند که گاهی از زندگی و هر چه دوست داشته سیر می شود. در زمان بارداری عوارضی ایجاد می کنند که کم از بیماری ندارند. از زایمان هیچ نمی گویم و از همه بدتر زمانی است که سن بالا می رود و عوارض بی هورمونی شروع می شود. این در حالیست که یک مرد هیچ کدام از این درگیری ها را ندارد. به نظر من عقب ماندگی زنان در طول تاریخ فقط و فقط تقصیر این هورمون های مسخره است که البته مردان هم در این بین نهایت سواستفاده را کرده اند. 

می دانم که تکرار مکررات کردم ولی این چند خط را از یک ذهن هورمون زده که هیچ کار دیگری ازش برنمی آید بپذیرید.