به تازگی دو سریال Prisson Break و Desperate Housewives رو دیدم. نکته ی عجیبی که تو این دو تا سریال توجهم رو جلب کرد این بود که مادرهای شخصیت های اصلی این دو سریال چیزی از دیو دوسر کم ندارند! این نکته در مورد سریال Grey's Anatomy هم تقریبا صدق می کنه. نمی دونم هدف سازندگان این سریالها از نشون دادن این چهره های زشت از مادران چی می تونه باشه. این مادرها کاملا خودخواه و عیاش هستند و به تنها چیزی که فکر نمی کنند زندگی بچه هاشونه. تقریبا هیچ کدوم با پدر شخصیت اصلی زندگی نمی کنند. چند تا از اونا حتی قاتل هستند! بعد جالب اینجاست که اغلب بچه ها شخصیت بدی ندارند و اصلا قابل مقایسه با مادرشون نیستند! آیا منظور اینه که نسل جدید آمریکایی با وجود داشتن والدین وحشتناک راه خودشون رو پیدا کردند و انسانهای خوبی شده اند!؟ مگه همچی چیزی ممکنه؟ این که تمام تئوری های روانشناسی رو نفی می کنه. من که نفهمیدم جریان چیه!!!
No comments:
Post a Comment